Wat is asbest?

Asbest is een verzamelnaam voor in de natuur gevormde mineralen met een vezelstructuur. Asbest heeft een lange periode bekend gestaan om een aantal goede eigenschappen: het is sterk, slijtvast en bestand tegen hoge temperaturen. In Nederland zijn veel toegepaste soorten: wit asbest (Chrysotiel), blauw asbest (Crocidoliet) en bruin asbest (Amosiet).

Asbest werd met of zonder een bindmiddel verwerkt tot een grote variatie aan producten. Dit deed men door het te combineren met een bindmiddel zoals cement, karton, lijm of gips. Soms zijn in één product twee of drie soorten asbest aanwezig. In de loop der tijd vindt door diverse invloeden aantasting van het bindmiddel plaats, in sommige gevallen vergaat het bindmiddel geheel.

In het verleden zijn asbesthoudende materialen veel gebruikt in diverse bouwwerken. Later werd algemeen bekend dat asbest grote risico’s voor de gezondheid met zich mee kan brengen. Asbest is gevaarlijk wanneer losse vezels worden ingeademd. Vooral de mate van blootstelling bepaalt het risico op bepaalde aandoeningen.

De met het blote oog onzichtbare asbestvezeltjes kunnen, wanneer ze ingeademd worden, in de longen doordringen. Asbest in een gebonden toestand vormt echter geen gevaar voor de gezondheid. Tot 1 juli 1993 mocht asbest nog verwerkt worden, daarna werden de gevaren van asbest bekend en heeft de overheid gesteld dat asbest op een vakkundige en gecontroleerde manier verwijderd moet worden.